ks. Zbigniew Paweł Maciejewski
6 grudnia 2002, piątek (Mt 9,27-31)
Wiele się mówi o potrzebie świadectwa, o tym, że Boga nie powinniśmy się wstydzić, śmiało przyznawać się do Niego? Można mieć jednak wrażenie, że im więcej się mówi, tym mniej tego świadectwa. Dlaczego tak się dzieje?
Może dlatego, że mało doświadczamy żywej obecności Boga. Jest on dla nas bardziej teorią niż żywą osobą. A dlaczego nie doświadczamy? Może dlatego, że za mało wierzymy?
Krzyk niewidomych z Ewangelii był wyznaniem wiary. To doświadczanie otworzyło im oczy. Świadomi obdarowania mówili o Jezusie, choć mieli to zakazane.
Dlatego może warto kiedyś wreszcie krzyknąć: "Ulituj się nad nami, Synu Dawida!" (Mt 9,27b)