ks. Zbigniew Paweł Maciejewski
14 kwietnia 2002, niedziela (Łk 24,13-35 )
Wielki jest rozum ludzki, bywa jednak często, że nie wystarcza, są takie sprawy, które ludzki rozum przerastają. Tak było w przypadku uczniów zmierzających do Emaus. Doskonale wiedzieli, co się stało, byli uczniami Jezusa, którzy słuchali jego nauk, w tym jego zapowiedzi o śmierci i zmartwychwstaniu. Byli świadkami ukrzyżowania. Usłyszeli wieść, że nie ma w grobie pogrzebanego ciała. Nie rozumieli jednak tego, nie układało się to w całość, przerastało ich rozum. Zamiast wierzyć - dyskutowali.
Dopiero spotkanie z Jezusem dało łaskę dla ich rozumu. Puzzle złożyły się w całość - zrozumieli.
Niepojęte są tajemnice wiary - ludzki umysł, pozostawiony samemu sobie, nie ogarnie ich. Prośmy Boga o łaskę, o dar zrozumienia, o światło. Pojmiemy wtedy to co niepojęte a tak ważne dla naszego życia.