ks. Zbigniew Paweł Maciejewski
16 stycznia 2003, czwartek (Mk 1,40-45)
Włóż delikatną gąbkę do wody. Wyciągnij ją i popatrz. Cała ocieka wodą, najmniejszy dotyk sprawia, że tryskają z niej całe strumienie. Gąbka niezdolna jest wręcz, by zachować tę wodę dla siebie.
Tak samo jest z Bogiem, z jego łaską. Jej też jest pełno, przelewa się, wypływa całymi strumieniami. Wystarczy dotknąć jej nawet krótka modlitwą, aktem strzelistym.
Tymczasem niektórym zdaje się, że Pan Bóg schował swoją łaskę w pancernej szafie. Pilnuje jej zachłannie i skąpo wydziela. Czują się pozbawieni wszelkich szans, nie próbuja nawet do Boga wyciągnąć ręki - nic dziwnego, że umierają z pragnienia. A wystarczyłoby tylko paść na kolana.