Droga krzyżowa

Pomysł drogi krzyżowej dla dzieci, z wykorzystaniem figurek wykonanych z papieru może być realizowany w klasie na katechezie lub poza katechezą w niewielkich liczbowo grupach. Optymalna liczba uczestników to ok. 20 osób. Scenariusz dostosowany jest do realiów katechezy w szkole i dzieci klas IV. W przypadku innych warunków i innego wieku, należy go odpowiednio dostosować.

Cele: Poprzez katechezy dziecko ma poznać przebieg Męki Chrystusa w oparciu o tekst biblijny. Chodzi nie tylko o zaangażowanie intelektu, ale także zmysłów i własnych uczuć przez własnoręczne wykonanie figur "bohaterów" tego wydarzenia, które w nim "uczestniczą".

1. Katecheta odczytuje tekst Męki Pańskiej - Łk 22,39-23,56. Przed czytaniem należy zapowiedzieć dzieciom, że szukać w tym tekście będziemy wszystkich postaci, które tam występują - dlatego należy na to zwracać szczególną uwagę. Chodzić nam będzie nie tylko o policzenie postaci, ale zastanowienie się nad tym, jakie one są i jakie role pełnią.

2. Dzieci zostają podzielone na dziewięć grup; każda z grup otrzymuje tekst z fragmentem Męki Pańskiej. Zadaniem dzieci jest powtórne przeczytanie fragmentu, znalezienie dla niego tytułu, wypisanie na kartkach postaci, które w opisywanych wydarzeniach biorą udział, przygotowanie krótkiego dwu-trzyzdaniowego streszczenia.

3. Przedstawiciele grup przedstawiają owoce swojej pracy. Katecheta na jednej części tablicy zapisuje tytuły a na drugiej postacie. Przy kolejnych grupach postacie będą się powtarzać, do uczniów należeć będzie zastanowienie się, czy dana postać już jest nam znana czy jeszcze nie. W tym pierwszym przypadku już jej nie zapisujemy.

4. Kierujemy uwagę uczniów na tytuły. Ogłaszamy, że tak będą się nazywały stacje naszej drogi krzyżowej. W tekście do narracji podano przykładowe tytuły (1. Modlitwa w Ogrójcu 2. Zaparcie się Piotra 3. Jezus przed starszyzną żydowską 4. Jezus przed Piłatem 5. Jezus przed Herodem 6. Ponownie przed Piłatem 7. Jezus w drodze na Golgotę 8. Na Golgocie 9. Pogrzeb Jezusa), trzymać się jednak należy tego, co wybrały dzieci (w przypadkach skrajnych można tytuł poprawić, ale robimy to w fazie zapisywania na tablicy).

5. Następnie na tablicy zaznaczamy odpowiednim podkreślaniem (czy w inny sposób) główne postacie i postacie drugoplanowe. Pozostałe osoby pełnić będą rolę "statystów". Poprzedzamy to rozmową z klasą na ten temat i w zasadzie klasie należy pozostawić wolność w klasyfikacji postaci.

6. W tym momencie przystępujemy do wykonania postaci z papieru. Każdy z uczniów wykonuje przynajmniej jedną postać. Ci którzy chcą mogą wykonać więcej postaci (jeśli pragnieniom odpowiada sprawność). Najlepszym sposobem przydzielenia postaci będzie losowanie, chyba, że klasa jest na tyle mała i zgrana, że przeprowadzić można "mini-negocjacje".

7. Katecheta rozdaje potrzebne materiały - kartki formatu A5, żółte kartki do wykonania twarzy, szablony do odrysowania twarzy. Nauczyciel demonstruje etapami tworzenie figurki, uczniowie tworzą własne dzieła. Podpisują je wewnątrz.

8. Katecheza kończy się zebraniem figurek i zapowiedzią przeżycia drogi krzyżowej na następnej katechezie.

1. Inscenizację przeprowadzamy w dwóch miejscach sali, na stołach lub podłodze. Każde dziecko winno mieć możliwość obserwacji, dlatego należy dążyć do utworzenia możliwie dużego kręgu. Ciekawym efektem mogłoby być zaciemnienie sali i oświetlenie (np. lampką) samego tylko miejsca inscenizacji.

2. Do przeprowadzenia inscenizacji oprócz postaci zrobionych przez dzieci potrzebujemy także: trzech krzyży (wykonujemy je z dwóch kartek papieru - zwijając każdą z nich ciasno po przekątnej i sklejając w formę krzyża), odgiętego spinacza biurowego (będzie służył jako podstawka zapewniająca stabilność krzyża, który opierać się będzie o postać Jezusa i Szymona z Cyreny), karteczki z napisem "To jest król żydowski" (proporcjonalnej do krzyża), trzech podstawek z kartek pocztowych (podstawki pod krzyże na Golgocie), taśma klejąca.

3. Inscenizację przeprowadzamy w następujący sposób: Zapowiadamy stację podając jej tytuł (opuszczamy tradycyjne "Kłaniamy Ci się..."). Mówimy: w tej stacji biorą udział następujące postacie ... (wymieniamy je i jednocześnie dzieci zaczynają je ustawiać, należy to czynić stopniowo - aż wszystkie postacie zostaną ustawione we właściwej pozycji - daje to szansę na uniknięcie rozgardiaszu). Następnie odczytujemy tekst biblijny. Może się zdarzyć, że w czasie czytania należy dokonać przemieszczenia pewnych figur, należy wtedy zadbać, by dokonało się to we właściwy, spokojny sposób. Po odczytaniu tekstu, po krótkiej ciszy, katecheta prowokuje rozmowę zaczynając zadawać pytania odnoszące się do przeżyć uczniów, do przedstawionej sytuacji i do przeżyć osób biorących w tej sytuacji udział. Przykładowe pytania: Co w tej chwili widzimy? Na co zwracacie szczególną uwagę? Jak się czujecie, co chcielibyście teraz powiedzieć? Co w tej chwili Co może czuć postać A?. Co myśli teraz postać B o postaci C?. Gdyby postać D mogła teraz przemówić, co by powiedziała?

4. Na zakończenie każdej stacji należy mocno zaakcentować miłość jako Boży motyw całego wcielenia i zbawczej śmierci Chrystusa. Każdą stację finalizujemy recytując modlitwę: "Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami". (Szczegóły inscenizacji przedstawione są w tekście narracji)

Chrześcijański Serwis Promocyjny