Ludziki

Założenia - Jest to metoda do wykorzystania w przedszkolu i młodszych klasach szkoły podstawowej. Wykorzystuje naturalną skłonność dzieci do zabawy lalkami. Często ulubionymi lalkami dzieci są lalki bardzo proste, wręcz symboliczne. Wystarczają one jednak dzieciom a nawet są z pedagogicznego punktu widzenia lepsze, jako mocniej stymulujące wyobraźnię. Nie wystarczy bowiem wtedy tylko biernie patrzeć na lalkę, ale trzeba "dopowiedzieć" sobie jak taka lalka wygląda i co w tej chwili "czuje".

Schemat - Metoda polega na tworzeniu przez dzieci papierowych postaci - ludzików, nadawaniu im imion, cech wyglądu, charakteru, emocji, by następnie przy ich pomocy tworzyć pewne przestrzenne kompozycje, które będą ożywieniem jakiejś sytuacji z życia czy omawianego tekstu. Dzieci patrzące na stworzone przez siebie dzieło słuchają jeszcze raz tekstu, omawiają sytuację, którą widzą, odpowiadają na pytania stawiane przez nauczyciela lub przez inne dzieci. Tu znajdziesz ilustrowany (6 obrazków) przepis na zrobienie ludzika.

Warianty - Klasycznie przeprowadzona metoda polega na samodzielnym wykonywaniu postaci przez wszystkie dzieci. Każde z nich wykonuje jedną postać lub nawet kilka. Osobiste wykonanie ludzików bardziej angażuje dzieci i pozwala im łatwiej wejść w przedstawianą później sytuację. Można w pewnych sytuacjach pozwolić sobie na wykorzystanie już wcześniej zrobionych postaci (przez dzieci lub nauczyciela). Dotyczy to zwłaszcza tych tematów, gdzie przedstawiane wydarzenie angażuje mniejszą liczbę postaci. Wykorzystanie wcześniej zrobionych figurek pozwala także zaoszczędzić czas.

Kierunki puenty - Wykonanie figurek, ustawianie ich potem w odpowiednim układzie ma służyć emocjonalnemu poruszeniu dzieci, ćwiczeniu ich empatii, osobistym przeżyciu omawianej sytuacji. Konkretna puenta zależeć będzie od omawianego tematu.

Chrześcijański Serwis Promocyjny